Zaangażowani czy zajechani? Jacy jesteśmy – my, osoby pracujące w organizacjach pozarządowych? Poznaj projekt Zaangażowani czy zajechani? Rozwój kompetencji osobistych osób pracujących w NGO.
Projekt obejmuje:
1) Analizę zjawiska wypalenia zawodowego specyficznego dla NGO dzięki wypowiedziom osób z organizacji pozarządowych z Trójmiasta i okolic, głównie “pomocowych” NGO oraz tych działających na rzecz praw człowieka. Te organizacje są szczególnie narażone na doświadczanie trudności osobistych związanych , ponieważ bazują na silnej misyjności, a ich pracownicy funkcjonują w roli “pomagaczy”.
2) Warsztaty rozwijające kompetencje osobiste – chcemy, by osoby pracujące w trójmiejskich i okolicznych organizacjach pozarządowych, które rozpoznają u siebie symptomy wypalenia zawodowego, zwiększyły swoją wiedzę i umiejętności niezbędne do przeciwdziałania mu.
3) Stworzenie praktycznego informatora, który będzie zawierał:
- opis problemu, między innymi w oparciu o wypowiedzi osób uczestniczących w projekcie i dostępne w Polsce dane,
- wnioski z warsztatów – jakie metody i treści są skuteczne w radzeniu sobie z wypaleniem zawodowym?
- 10 zasad postępowania, których przestrzeganie minimalizuje występowanie wypalenia zawodowego w organizacjach pozarządowych. Zasady będą wypracowane przez grupę i wszystkie inne osoby chętne. Informator będzie dostępny dla wszystkich organizacji pozarządowych i osób zainteresowanych tematem.
Dlaczego realizujemy projekt?
W Polsce istnieje bardzo duży problem specyficznego dla organizacji pozarządowych typu wypalenia zawodowego zbliżonego do tzw. Human Giver Syndrome, natomiast nie ma żadnego systemu zapobiegania jego występowaniu lub przeciwdziałania mu. W Polsce temat jest poruszany dopiero od ostatnich dwóch lat, w tym czasie powstało kilka publikacji. W całym kraju prowadzonych jest tylko kilka działań, które mogłyby sytuację poprawić. Z dostępnych informacji, raportów i badań wynika, że w województwie pomorskim działań mających zaradzić wypaleniu w organizacjach pozarządowych nie podejmowano wcale.
Pracownicy organizacji pozarządowych zostają z problemem sami. Często nie mają wiedzy ani zrozumienia doświadczanej sytuacji. Nie wiedzą, jak powszechny jest ten problem w III sektorze. W związku z tym, nie są przygotowani na wystąpienie wypalenia zawodowego i nie wiedzą jak mogą zapobiec i przeciwdziałać problemowi. Jednym z elementów wypalenia zawodowego jest myślenie “Nie mam na to wpływu” oraz niewystarczające poczucie sprawczości i odpowiedzialności za swoje decyzje i zachowanie. W wielu przypadkach dana osoba nieświadomie stosuje mechanizmy obronne, np. wyparcie lub obwinianie innych osób za porażki swoje i organizacji. Sytuacja danej osoby nie ma szans się poprawić bez zmiany zatrudnienia. Wypalenie zawodowe jest więc jednym z czynników wpływających na zwiększoną rotacyjność pracowników w organizacjach pozarządowych i powoduje, że najważniejszy zasób organizacji, jakim są ludzie, znacząco maleje.
Działanie jest realizowane w ramach projektu „Mnożymy wsparcie”, który jest dofinansowany przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich.
